<p dir="ltr" style="line-height: 1.8960000000000004; background-color: #ffffff; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; padding: 0pt 0pt 19pt 0pt;">[size= 11pt; font-family: Arial,sans-serif; color: #000000; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap]การติดเชื้อ COVID-19 มีสเปกตรัมทางคลินิกที่แปรปรวนสูงตั้งแต่การเจ็บป่วยเล็กน้อยไปจนถึงรุนแรง สิ่งนี้กระตุ้นให้นักวิจัยค้นหาตัวบ่งชี้ทางชีวภาพที่ทำหน้าที่เป็นสัญญาณเตือนล่วงหน้าสำหรับกรณีที่อาจรุนแรง [/size]สล็อต <span style="background-color: transparent; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 11pt; white-space-collapse: preserve;">ตัวบ่งชี้ทางชีวภาพทั่วไป ได้แก่ C-reactive protein (CRP) และพารามิเตอร์จำนวนเซลล์เม็ดเลือดสมบูรณ์ (CBC) ซึ่งเป็นมาตรฐานการวินิจฉัยทางห้องปฏิบัติการและอาจมีประโยชน์มากกว่าในการทำนายการลุกลามของโรค กรณีที่ไม่รุนแรงจะมีระดับ CRP, จำนวนนิวโทรฟิล (NEU), aspartate aminotransferase, creatinine, lactate dehydrogenase (LDH), D-dimerและ proinflammatory cytokines น้อย กว่า ผู้ป่วยโควิด-19 ขั้นวิกฤตมีลักษณะเฉพาะคือระดับ CRP, เฟอร์ริติน, อินเตอร์ลิวกินส์, ลิมโฟไซต์ (LY), อีโอซิโนฟิล (EOS) และเกล็ดเลือด (PLT) ที่เพิ่มขึ้น ในขณะที่จำนวน LY และโมโนไซต์ลดลง NLR เป็นตัวบ่งชี้ทางชีวภาพเชิงพยากรณ์โรคที่ใช้บ่อยที่สุดในโรคติดเชื้อ แต่ค่าจะขึ้นอยู่กับอายุ เพศ โรคร่วม และยาเฉพาะ การรักษาด้วยคอร์ติโคสเตียรอยด์อาจส่งผลให้จำนวนเม็ดเลือดขาว (WBC) เพิ่มขึ้นพร้อมกับมี NEU สูงและ LY, EOS และ basophil (BAS) ต่ำสิ่งนี้ทำให้เกิดความกังวลว่าผู้ป่วยที่ติดเชื้อ COVID-19 ได้รับการรักษาด้วยยาคอร์ติโคสเตียรอยด์หรือไม่ และขนาดยาที่ใช้ในงานวิจัยหลายชิ้น การศึกษาครั้งนี้ตรวจสอบว่าตัวบ่งชี้ทางชีวภาพพื้นฐานและระดับ CRP สามารถทำนายการพัฒนาของโรคปอดบวมและความจำเป็นในการรักษาตัวในโรงพยาบาลด้วยการบำบัดด้วยออกซิเจนก่อนการรบกวนการรักษาหรือไม่ การสอบสวนในปัจจุบันรวมผู้ป่วย COVID-19 จำนวน 200 รายจากศูนย์สุขภาพ Novi Sad ซึ่งปฏิเสธการใช้ยาก่อนการวิเคราะห์ตัวอย่างเลือด ผู้เข้าร่วมมีอายุตั้งแต่ 20 ถึง 81 ปี และแสดงอาการติดเชื้อทางเดินหายใจ </span>สล็อต 888

<p dir="ltr" style="line-height: 1.8960000000000004; background-color: #ffffff; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; padding: 0pt 0pt 19pt 0pt;">[size= 11pt; font-family: Arial,sans-serif; color: #000000; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap]พวกเขาจะถูกรวมไว้หากพวกเขาทดสอบในเชิงบวกสำหรับกลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง โคโรนาไวรัส 2 (SARS-CoV-2) หรือไปพบรถพยาบาล COVID-19 ภายในเจ็ดวันหลังจากมีอาการ ผู้เข้าร่วมการศึกษายังได้เข้ารับการตรวจร่างกาย การทดสอบความอิ่มตัวของออกซิเจนต่อพ่วง (SpO 2 ) การวิเคราะห์ในห้องปฏิบัติการ (CBC และ CRP ในวันเดียวกัน) และการเอ็กซ์เรย์ทรวงอกผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลทุกรายมี SpO 2ต่ำกว่า 94% ในอากาศในห้อง อัตราการหายใจมากกว่า 30 ครั้งต่อนาที และหลักฐานภาพถ่ายรังสีของโรคปอดบวม ทำให้พวกเขาป่วยหนัก การใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติสำหรับสังคมศาสตร์ (SPSS 23.0) การทดสอบไคสแควร์ และแมนน์-วิทนีย์ ยู วิเคราะห์ข้อมูลสำหรับการเปรียบเทียบกลุ่ม[/size]

<p dir="ltr" style="line-height: 1.8960000000000004; background-color: #ffffff; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; padding: 0pt 0pt 19pt 0pt;">[size= 11pt; font-family: Arial,sans-serif; color: #000000; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap]ค่า p <0.05 ถูกกำหนดให้มีนัยสำคัญทางสถิติ ใช้การถดถอยโลจิสติกแบบไบนารี ปอดอักเสบ และการรักษาตัวในโรงพยาบาลถูกทำนายอย่างอิสระ และเลือกปัจจัยที่มีผลลัพธ์เดียวที่ดีที่สุดสำหรับการวิเคราะห์หลายตัวแปร พื้นที่ใต้เส้นโค้ง (AUC) และเส้นโค้งลักษณะการทำงานของเครื่องรับ (ROC) ถูกคำนวณสำหรับตัวแปรที่มีนัยสำคัญทางสถิติ[/size]

<p dir="ltr" style="line-height: 1.8960000000000004; background-color: #ffffff; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; padding: 0pt 0pt 19pt 0pt;">[size= 11pt; font-family: Arial,sans-serif; color: #000000; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap]ผลลัพธ์ผู้เข้าร่วมถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มตามการมีหรือไม่มีของโรคปอดบวม ซึ่งครอบคลุมช่วงอายุที่กว้างตั้งแต่ 20 ถึง 81 ปี การวิจัยส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากความชุกของโรคปอดบวมและความจำเป็นของการบำบัดด้วยออกซิเจนในสถานพยาบาล[/size]

<p dir="ltr" style="line-height: 1.8960000000000004; background-color: #ffffff; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; padding: 0pt 0pt 19pt 0pt;">[size= 11pt; font-family: Arial,sans-serif; color: #000000; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap]การศึกษาพบว่าผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคปอดบวมแสดงระดับ EOS และ PLT ที่ลดลงพร้อมกับกลุ่มอายุที่เพิ่มขึ้น จำนวน CRP และ NEU เมื่อเทียบกับบุคคลที่ไม่มีโรคปอดบวม ไม่พบความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างเพศและโรคปอดบวม การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกหลายตัวแปรพบว่าโรคปอดบวมได้รับการทำนายอย่างสูงจากอายุ CRP และจำนวน EOS ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการนับจำนวนเซลล์เม็ดเลือดอื่นหรืออัตราส่วนที่คำนวณระหว่างผู้ป่วยโรคปอดบวมที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลและผู้ที่ไม่ได้เข้ารับการรักษา อย่างไรก็ตาม มีการแปรผันที่เด่นชัดในระดับของพลาสมา CRP, PLT และ EOS ผลการทดสอบไคสแควร์ไม่ได้บ่งชี้ความสัมพันธ์ที่มีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างเพศกับการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล[/size]

<p dir="ltr" style="line-height: 1.8960000000000004; background-color: #ffffff; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt; padding: 0pt 0pt 19pt 0pt;">[size= 11pt; font-family: Arial,sans-serif; color: #000000; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap]แม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่าจำนวน PLT ในผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลยังคงอยู่ในช่วงปกติ แต่การใช้การวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นพบว่าคุณลักษณะเฉพาะนี้ทำนายความน่าจะเป็นของการรักษาในโรงพยาบาลได้อย่างอิสระ ค่าจุดตัดที่ 180 x 109/L ถูกกำหนดจากการประเมินของเส้นโค้ง ROC ที่มีความไว 60% และความจำเพาะ 58%[/size]



<p dir="ltr" style="line-height: 1.8960000000000004; background-color: #ffffff; margin-top: 0pt; margin-bottom: 19pt;">[size= 11pt; font-family: Arial,sans-serif; color: #000000; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap]บทสรุปโดยสรุป ผลการศึกษาพบว่าไบโอมาร์คเกอร์ เช่น PLT และ EOS count ทำนายความรุนแรงของโควิด-19 ได้ดีกว่าไบโอมาร์คเกอร์ทั่วไป เช่น NLR และ PLR แม้ว่าตัวบ่งชี้ทางชีวภาพ เช่น พารามิเตอร์ CRP และ CBC สามารถทำนาย COVID-19 ขั้นรุนแรงและข้อกำหนดการรักษาในโรงพยาบาลได้ แต่ผู้เขียนเชื่อว่าการใช้พารามิเตอร์เดียวในการทำนายความรุนแรงของโรคอาจมีประสิทธิภาพมากกว่า เนื่องจากการประเมินผู้ป่วยต้องการให้แพทย์ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ การสร้างสูตรเพื่อประเมินความเป็นไปได้ที่ผู้ป่วยอาจมีอาการ COVID-19 ขั้นรุนแรงอาจมีประโยชน์ แต่จำเป็นต้องพิจารณาปัจจัยหลายประการ เช่น อายุของผู้ป่วย โรคประจำตัว เพศ และเชื้อชาติ[/size]