การแทรกแซงวิถีชีวิตที่ปรับให้เหมาะกับฟีโนไทป์แสดงผลการลดน้ำหนักที่คาดหวังในผู้ใหญ่ที่เป็นโรคอ้วน โรคอ้วนเป็นโรคที่เกิดจากหลายปัจจัยเรื้อรัง ซึ่งกำลังเพิ่มขึ้นทั่วโลกในอัตราที่น่าตกใจบุคคลที่มีโรคอ้วนมีความเสี่ยงสูงต่อเหตุการณ์เมแทบอลิซึมและหลอดเลือดหัวใจ การลดน้ำหนักในผู้ที่มีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วนช่วยปรับปรุงพารามิเตอร์การเผาผลาญ ลดความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือด และเพิ่มคุณภาพชีวิต บาคาร่า

การปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตมีบทบาทสำคัญในการควบคุมน้ำหนัก ซึ่งโดยทั่วไปรวมถึงการบริโภคอาหารที่มีแคลอรีต่ำ ควบคู่กับการออกกำลังกายอย่างหนักในระดับปานกลาง จนถึงปัจจุบัน ยังไม่มีอาหารใดที่ออกแบบมาเพื่อลดน้ำหนักโดยเฉพาะการรับประทานอาหารที่อุดมด้วยธาตุอาหารหลักหรือเกี่ยวข้องกับช่วงเวลามื้ออาหารที่เฉพาะเจาะจงไม่เกี่ยวข้องกับประโยชน์ที่เหนือกว่าเมื่อเทียบกับการรักษามาตรฐานในแง่ของการลดน้ำหนัก อย่างไรก็ตาม โปรไฟล์การเผาผลาญที่ดีขึ้นได้รับการสังเกตเมื่อมีการพิจารณาข้อมูลทางพันธุกรรมในขณะที่ออกแบบอาหารลดน้ำหนักส่วนบุคคล

มาตรการควบคุมอาหารสำหรับการลดน้ำหนักในคนอ้วนต้องขึ้นอยู่กับสถานะสุขภาพของพวกเขา โดยเฉพาะโรคความดันโลหิตสูง เบาหวานชนิดที่ 2 หรือโรคหัวใจและหลอดเลือด จนถึงปัจจุบัน ยังไม่มีการพัฒนาวิธีการควบคุมอาหารเพื่อป้องกันหรือจัดการกับโรคอ้วน ดังนั้นจึงมีความจำเป็นเร่งด่วนในการกำหนดรูปแบบการใช้ชีวิตและการรับประทานอาหารที่คำนึงถึงลักษณะทางพฤติกรรมและพยาธิสรีรวิทยาของโรคอ้วน

โดยพิจารณาจากลักษณะทางพฤติกรรมและพยาธิสรีรวิทยา ฟีโนไทป์ของโรคอ้วนถูกจัดประเภทเป็นพฤติกรรมการกินตามสัญชาตญาณ การกินแบบอยู่กับที่ และการใช้พลังงานที่ผิดปกติ จนถึงปัจจุบัน นักวิจัยยังไม่สามารถระบุได้ว่าการแทรกแซงด้านอาหารและการใช้ชีวิตที่ปรับแต่งตามฟีโนไทป์เหล่านี้สามารถให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าเมื่อเทียบกับการแทรกแซงวิถีชีวิตมาตรฐานหรือไม่ บาคาร่า 888

การศึกษาในวารสาร eClinicalMedicine ล่าสุดได้พัฒนาและประเมินประสิทธิผลของการแทรกแซงรูปแบบการใช้ชีวิตที่ปรับตามฟีโนไทป์ต่อการลดน้ำหนัก ค่าพารามิเตอร์ทางสรีรวิทยา และปัจจัยเสี่ยงต่อระบบหัวใจและหลอดเลือดในผู้ใหญ่ที่เป็นโรคอ้วน Omics eBook รวบรวมบทสัมภาษณ์ บทความ และข่าวสารชั้นนำในปีที่ผ่านมาการศึกษาพิสูจน์แนวคิดในปัจจุบันเป็นการศึกษาแบบศูนย์กลางเดียว ไม่มีการสุ่ม ซึ่งเกี่ยวข้องกับทีมแทรกแซงเพียงทีมเดียว ผู้เข้าร่วมทั้งหมดซึ่งประกอบด้วยทั้งชายและหญิงเป็นผู้ใหญ่และมีค่าดัชนีมวลกาย (BMI) เกิน 30 กก. / ตร.ม.การศึกษาแบ่งออกเป็นสองช่วง บุคคลที่เกี่ยวข้องกับระยะแรกได้รับการแทรกแซงวิถีชีวิตแบบมาตรฐาน (SLI) ในขณะที่คนในระยะที่สองอยู่ภายใต้การแทรกแซงวิถีชีวิตที่ปรับตามฟีโนไทป์ (PLI)ผู้เข้าร่วมได้รับมอบหมายให้ทำตามขั้นตอนตามลำดับตามเวลาการลงทะเบียน ด้วยเหตุนี้ เฟสแรกจึงดำเนินการระหว่างเดือนสิงหาคม 2020 ถึงกุมภาพันธ์ 2021 ในขณะที่เฟสที่สองเริ่มตั้งแต่เดือนมีนาคม 2021 ถึงกันยายน 2021แต่ละขั้นตอนประกอบด้วยการตรวจคัดกรอง การทดสอบทางสรีรวิทยาด้วยตนเอง การฝึกอบรมโปรแกรมลดน้ำหนัก 2 วัน และการแทรกแซงรูปแบบการใช้ชีวิตที่ปรับให้เหมาะสม 12 สัปดาห์ ในสัปดาห์ที่ 12 วัดพารามิเตอร์ฟีโนไทป์ผู้เข้าร่วมทั้งหมด 211 คนได้รับการคัดกรอง 81 คนได้รับ SLI และ 84 คนอยู่ภายใต้ PLI ผู้เข้าร่วมประมาณ 88.5% ทำการประเมินน้ำหนัก 12 สัปดาห์ ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงผิวขาว อายุเฉลี่ยประมาณ 43 ปี

PLI ส่งผลให้น้ำหนักลดลงมากกว่า SLI นอกจากนี้ เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่ม SLI ผู้เข้าร่วมในกลุ่ม PLI แสดงมวลไขมัน รอบเอว คะแนนความวิตกกังวล ตลอดจนระดับไตรกลีเซอไรด์และคอเลสเตอรอลที่ลดลง

กลุ่ม PLI ยังสัมพันธ์กับการลดค่าใช้จ่ายด้านพลังงานขณะพัก (REE) ที่ลดลงและการเพิ่มเปอร์เซ็นต์มวลน้อยที่มากขึ้น อย่างไรก็ตาม ไม่พบการปรับปรุงใดๆ ในค่าน้ำตาลในเลือด ความดันโลหิต และเครื่องหมายการอักเสบ

ข้อสังเกตเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า PLI มีประโยชน์มากกว่าในผู้ที่มีโรคอ้วนหรือโรคที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กลุ่ม PLI แสดงการปรับปรุงในความอิ่มที่ผิดปกติและการกินตามอารมณ์ที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วน

ในอนาคต จำเป็นต้องมีการศึกษาแบบสุ่มระยะยาวเพื่อตรวจสอบว่าผลการเผาผลาญในเชิงบวกจะคงอยู่ในระหว่างการคงน้ำหนักหรือไม่ ควรประเมินตัวแปรทางสรีรวิทยาและเมแทบอลิซึมอื่นๆ เพื่อพัฒนาโปรโตคอล PLI ที่ดีขึ้น

ข้อสรุปการศึกษาในปัจจุบันมีข้อจำกัดมากมาย รวมถึงระยะเวลาการศึกษาที่สั้นและการออกแบบการทดลองสองเฟสตามลำดับโดยไม่มีความแตกต่างของลักษณะพื้นฐานที่สำคัญระหว่างกลุ่ม ลักษณะที่ไม่มีการปกปิดและไม่สุ่มของการศึกษาทำให้เกิดอคติในการรักษาโดยธรรมชาตินอกจากนี้ ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงผิวขาว ซึ่งส่งผลต่อความสามารถทั่วไปของการศึกษา การศึกษาพิสูจน์แนวคิดนี้ยังประเมินผลลัพธ์หลังการรักษา 12 สัปดาห์เท่านั้น ซึ่งเทียบได้กับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่รายงานการลดน้ำหนักอย่างมีนัยสำคัญหลังการรักษา 6 เดือนแม้จะมีข้อจำกัดเหล่านี้ แต่พบว่า PLI มีประโยชน์มากกว่า SLI ในการลดน้ำหนักในผู้ที่เป็นโรคอ้วน